خشت اول ، « تیتر» یک !

::هوالفتاح:: «هر اتاقی مرکز جهان است!». برخی بر این «حکمت امروزی» خرده گرفته اند ، از جمله اینکه دنیایی با میلیونها مرکز ، هرگز قابل تصور نیست و کارش به انهدام و از هم گسیختگی خواهد کشید . آنها آن چه را که «بی سرانجامی» و «تشتت روحی» انسان امروزی ( به ویژه در غرب) می نامند ، ناشی از این نگرش «بی مرکز» می دانند.

اگر از سر تسامح از این انتقاد بگذریم ، مشاهده واقعیت روزانه ،‌ آشکار می کند که حتی اگر «یک اتاق مرکز جهان نباشد» ، اما امروزه از یک اتاق می توان بر بام جهان ایستاد و گوشه گوشه آن را  دید زد و جست و جو کرد .

هر صبح که از خواب برمی خیزیم ، بنا به عادت ، چشم و گوش خود را به تلویزیون و رادیو می سپاریم. موسیقی مورد علاقه ، بخشهای روزانه مانند ورزش صبحگاهی ، طنزها و حکمتها ، نکات آموزشی و از همه مهم تر «اخبار» ، می توانند آشکارا و پنهان حال و هوای آن روز ما را دگرگون کنند . مثلا اگر خبر مهمی درباره وقوع یک زلزله بشنویم یا ببینیم ، تشنه دریافت اطلاعات بیشتر خواهیم شد.اگر رادیو و تلویزیون نیاز به دانستن را در این باره برطرف نکنند ، حتما در میلیاردها صفحات وب - که به سادگی در دسترس خواهند بود - نکات جدیدی خواهیم یافت ، وگرنه گیرنده های ارزان قیمت ماهواره ای به دادمان خواهند رسید و چه بسا رسانه های بیگانه اخباری ناب تر و جدیدتر درباره زلزله مورد نظر ، در اختیارمان قرار خواهد داد... اصلا شاید پیش از همه این کارها ، از طریق تماس تلفنی با افراد نزدیک تر به مکان حادثه و یا افراد مورد اعتماد و باخبر ، اطلاعات جدیدتری کسب کنیم و ... جالب اینکه همه این تلاشها برای دانستن ، فقط و فقط در یک اتاق رخ میدهد.پس ادعایی گزاف نیست اگر بگوییم انسان امروز به شدت رسانه ای شده است و بی دلیل نیست که روزگار ما را «عصر رسانه» نامیده ند.

به موازات پیشرفت ابزار تولید و انتشار اطلاعات که هر از چندگاهی «عصر رسانه»ای را ابعاد نوینی می بخشند ،‌ نظریه پردازی درباره «چیستی» رسانه و دیگر جنبه های آن نیز از سال ها پیش آغاز شده است و هنوز هم ادامه دارد . در نتیجه آن چه این رشته علمی (ارتباطات) را شیرین و دلپذیر کرده است ، همین پویایی سرسام آور «موضوع شناخت» و نیز «محصول شناخت» است .

وبلاگ «عصر رسانه» تلاشی است در حد بضاعت علمی و عملی تعدادی از دانشجویان رشته ارتباطات ، که بر آن است محیطی را برای به اشتراک گذاشتن آموخته ها و مهم تر از همه تبادل نظر با علاقمندان و آموختن از بزرگان فراهم آورد .

بهتر است در این قدم نخست ، به پیروی از از آنانکه برای خود مرامنامه ای می نویسند ، ما نیز این کار را مرتکب شویم ! تا حدود خود را بشناسیم و بشناسانیم .

۱- موضوع کلی «عصر رسانه» مباحث مرتبط با ارتباطات است که بررسی رسانه ها نیز بخشی از آن به شمار می رود . اما این وبلاگ درصدد است در کنار این موضوع کلی ، مباحث مربوط به «خبر و گزارش» و نیز «ژورنالیسم تلویزیونی» را برجسته تر نماید .

۲- وبلاگ عصر رسانه به صورت گروهی اداره می شود .

۳- در این وبلاگ ،‌ «سیاست» می تواند به عنوان موضوعی مرتبط با رسانه بررسی شود اما عصر رسانه ، جایگاهی برای تبلیغ هیچ مرام سیاسی نخواهد بود.

۴- این وبلاگ حاصل یک کار گروهی دانشجویی است با همه ویژگی های آن از جمله خطاهای محتوایی و ظاهری . بنابر این با طیب خاطر  پذیرای انتقادات و نیز پیشنهادهای علاقمندان و اساتید خواهیم بود.