خبر و عینک دودی

یکی از اصول مهم در خبرنویسی این است که آن چه قرار است خبری شود ، باید عینیت داشته باشد. یعنی اینکه از آمال ، آرزوها ، اغراض ، اهداف و ... نمی شود خبر ساخت. برای همین است که می گویند خبر باید زمان و مکان داشته باشد و این یعنی عینیت .

لطفا خبر زیر را به دقت بخوانید :

شبکه خبری العربیه با انتشار گزارشی از آرزوی صدها هزار نفر از مردم مغرب برای پیوند دو  کرانه تنگه جیل الطارق خبر می دهد .
به گزارش این شبکه صدها هزار نفر از مردم مغربی ساکن اروپا آرزو دارند  روزی برسد که از طریق تونلی زیر دریایی از محل اقامت خود به سوی میهن مادری عبور کنند .
در این باره مقامهای اسپانیا و مغرب نشستهای متعددی برای بررسی راههای نیل به این آرزو برگزار کرده اند .
در صورت این که چنین تونلی احداث شود از صفوف بزرگی که در طول سال در کنار سواحل دو کشور به منظور عبور از تنگه جبل الطارق توسط یدک کشهای حامل خودروهای شخصی شکل می گیرد ، کاسته خواهد شد .

به نظر شما عینیت این سوژه را در کجا باید جست ؟ اصلا عینیتی دارد ؟ اگر تجمعی درباره این آرزو برگزار شده بود ، اگر آماری گرفته شده بود ، اگر مقامی در این باره سخن می گفت و یا ... می شد این سوژه را به چارچوب زمان و مکان کشید. اما الان چه طور ؟!

در هر صورت العربیه از این آرزو یک خبر ساخته و پخش کرده است . چرا ؟

کاری به سیاستهای منطقه ای العربیه در باره کشورهای مغرب آفریقا ندارم اما یک نتیجه دم دستی (در حد گمانه زنی) این است که العربیه برای جلب مخاطبان عرب این گوشه جهان (که بنابر گزارشی برخی از آنان خود را متعلق به جامعه عربی نمی دانند) قصد دارد دل آنها را به دست بیاورد و آرزویشان را خبری کند تا به یک نتیجه عملی برسد و آن اعمال فشار بر دست اندرکاران این پروژه است که هنوز به حد طرح نظری هم نرسیده است !

نتیجه گیری دانشگاهی : اگر بخواهیم فقط با آموخته های دانشگاهی حرکت کنیم ، نمی توانیم از پس فعالیت حرفه ای در دنیای پیچیده رسانه برآییم. پس باید کمی انعطاف داشت !

نتیجه گیری پراگماتیستی : اگر قرار باشد آبی از خبر ما داغ نشود بهتر است آن را به سینه دیوار بکوبیم ! خبر یعنی اثر و نتیجه !

نتیجه گیری از پشت عینک دودی : متاسفانه به ما جهان سومی ها جوری خبرنویسی را یاد نداده اند که بتوانیم اثرگذار باشیم !